Vrijdagmiddag half vier, ik zit zo in mijn werk dat ik bijna vergeten was om dit artikel te schrijven.
Het is me deze week al meer overkomen.
Ik ben met iets bezig, word zowat in mijn beeldscherm gezogen en “ineens” is het al later dan ik dacht.
Gisteren was ik mijn lessen voor de Programmeerschool aan het voorbereiden. In Scratch maak ik een game met meerdere levels, iets wat ik volgende week ook aan de leerlingen ga vragen. Ik ben zelf nog steeds aan het ontdekken, bijleren en ontwikkelen in Scratch, maar het gaat me steeds beter af. Dit was echter wel echt een uitdaging voor me. Geconcentreerd aan het werk: maken, testen, aanpassen, testen, waarom werkt het niet??? Opnieuw proberen, testen, aanpassen, klaar! Dit is overigens de verkorte versie…in het echt heb ik iets vaker moeten aanpassen en testen…
Een simpele game (volgens goed KISS-principe: Keep It SImple, Stupid) helemaal volgens DULVAFT (Doel, Uitdaging, Levels, Voortgangsindicatie, Autonomie, Feedback, Thema) van twee levels met start- en eindscherm! Ik ben trots!
https://scratch.mit.edu/projects/672737792
Een toevallige blik op de klok leert me dat ik de tijd echter uit het oog ben verloren.. Een kwartier te laat voor mijn volgende afspraak… Gelukkig een privé-afspraak.
Vandaag overkomt het me weer. Ik ben zo bezig met het aanpassen en opnieuw ontwerpen van de Mediaproof website dat verder alles langs me heen gaat. Een telefoontje haalt me terug naar het moment. Oeps, zo laat al? Ik wil nog zo graag dit artikel schrijven. Dat eerst dus maar. De website van Mediaproof is under construction…. (“De weg naar succes is altijd onder constructie” - Louis van Gaal)
Hoe komt dat toch? Dat je je soms helemaal verliest in iets? Dan is je talent aan het werk heb ik geleerd in de opleiding Kindertalentenfluisteraar.
Volgens de website van de Kindertalentenfluisteraar:
“Talent gaat niet over het uitblinken in een bepaalde activiteit maar over elke activiteit die vanzelf gaat en die voldoening oplevert. Die maakt dat de tijd vliegt, en dat je je batterijen oplaadt. Van je talenten krijg je energie.”
Blijkbaar was mijn talent aan het werk deze week…
Deze hele week is weer voorbij gevlogen. Een week waarin ik ook veel aan Louis van Gaal heb gedacht. Hij blijkt al twee jaar prostaatkanker te hebben en hield dat geheim (een prestatie op zich in de voetbalwereld).
Die man die ik vroeger altijd ontzettend irritant vond, totdat ik doorkreeg dat bij hem niets per ongeluk gebeurd. Hij doet alles met een reden. Hij schreeuwt tegen journalisten, zodat de aandacht naar hem gaat en niet naar zijn spelers. Zij kunnen zich helemaal op het voetballen richten. Hij laat spelers enquêtes invullen met persoonlijke vragen. Hij onthoudt hun verjaardagen en die van hun vriendin en besteedt daar aandacht aan, hij gaat immers uit van het Totale Mens-Principe.
Hij ziet niet de voetballer, maar de mens die voetbalt met al zijn eigenaardigheden, uitdagingen en talenten!
Toen ik zijn biografie “LvG: De trainer en de totale mens” las, was ik fan. Wat een man, wat een coach. Alleen maar respect voor Louis van Gaal.
Ik raad alle onderwijsmensen en coaches in mijn netwerk aan om dat boek te lezen. Lees het en neem de wijze lessen van Van Gaal mee.
Zie niet alleen de leerling, maar het kind dat leert met al zijn eigenaardigheden, uitdagingen en talenten!
En nu weekend! Dat zal ook wel weer voorbij vliegen…
