IK SPOOR NIET!!!

Nou ja, soms wel. Afgelopen woensdag bijvoorbeeld, toen spoorde ik wel. Vandaag niet. Maar dat kan ook niet, want vandaag waren alle sporen leeg. Staking.

Woensdag spoorde ik dus wel. Het was weer even geleden, maar ik zat weer eens in de trein. ‘s Morgens vroeg stond ik op het station om met de trein naar de training train-de-trainer te gaan.

Ik had geluk, de trein was op tijd en ik had een perfecte aansluiting. In de app had ik al gezien dat het een drukke trein zou zijn en ik prees me dan ook gelukkig dat ik een zitplaatsje had. 

 

Overigens was er eigenlijk plaats genoeg, maar om nu naast een vreemde te gaan zitten, is voor velen een stap te ver. Veel tweezitsbanken waren dan ook maar halfvol.

 

Ik vond een plaatsje op een klapstoeltje in een halletje bij de deuren en kon daar de hele reis blijven zitten.

Maar het was inderdaad een drukke trein. Een studententrein. Van Roosendaal naar Breda en verder naar Tilburg, Den Bosch, Nijmegen en Arnhem, eindbestemming Zwolle. Steeds wisselde de trein van bezetting, maar het bleef druk. Ik hoor halve gesprekken over studies, klasgenoten, docenten en of het nu wel zo’n leuke studie is waar ze net aan begonnen zijn. Heerlijk, een beetje het campinggevoel. Net doen of je in je boek verdiept bent, maar ondertussen lekker luistervinken. Sommige gesprekken moet je ook wel horen, want die mensen praten zo hard dat het hele treinstel mee kan luisteren. Zoals de twee mannen die uitgebreid hun carrière als Pokémon-trainer zaten door te nemen.

In Arnhem stapte ik uit. Ik was op de plaats van de training. 

 

Bij binnenkomst sluit ik me bij de groep aan en maak ik kennis met de andere trainers die getraind zouden worden. Een enkel bekend gezicht, maar verder een eerste kennismaking.

Niet zoals in de trein, ga ik in de training wel naast een vreemde trainer zitten. We maken kennis en hebben een fijne dag samen. Een leuke, leerzame, intensieve train-de-trainer training met trainers uit het hele land.

We brengen de dag samen door en we zijn op een prettige manier kritisch. We zitten op het goede spoor.

Om half vijf zit de training er voor vandaag op. Over twee weken gaan we verder met het tweede deel van de training train-de-trainer. In de tussenliggende tijd gaan we zelf met de materie aan de slag, zodat het hele proces geen vertraging op loopt.

 

Ook nu hoef ik niet lang te wachten op mijn trein. De aansluiting is werkelijk bijzonder goed. Deze trein is minder druk en ik heb dan ook een prima zitplaats en een tweezitsbank voor mij alleen. Nu alleen nog zorgen dat ik niet in slaap val en mijn station mis. Gelukkig is mijn station ook het eindpunt van deze trein, maar ik voel er weinig voor om ‘s nachts wakker te worden op een rangeerterrein. 

 

Ja, het was een lange, leerzame, intensieve dag, maar ik merk dat ik groei. Ik bepaal zelf welke trein ik neem en waar ik overstap. Ik geniet van het uitzicht en van mijn medereizigers.

Ik ben nog lang niet uitgerangeerd! Ik kom juist net op stoom! Alle seinen staan op groen!

 

Het lukt me om wakker te blijven en in Roosendaal stap ik over op de Sprinter naar Oudenbosch. Inmiddels is het zeven uur ‘s avonds. Tijd om thuis uit te puffen. 

I am a trainer…