In therapie...

"All I ever wanted, All I ever needed, Is here in my arms" - Enjoy the silence, Depeche Mode.

 

Het is vrijdagmiddag 19 mei 2023, half vier. Ik zit op een krakkemikkige 13 in een dozijn tuinstoel aan een verweerde oude tuintafel. Ik kijk uit op een grasveld waar een paar kinderen met een voetbal spelen. Aan de overkant van het grasveld is de speeltuin.

 

Oudste dochter (14) komt ver boven de andere kinderen uit bij de draaimolen. Ik zie haar met een meisje van een jaar of 5 lachen en spelen. Ze is in haar element, ze is zo goed met kleine kinderen.

 

Jongste dochter (12) zit met een paar leeftijdsgenootjes op het springkussen, ze lacht en gaat haar eigen weg.

 

Op de tafel voor me ligt mijn boek. Daarnaast staat een flesje bier (nog halfvol...). De zon schijnt en ik zit uit de wind.

Mijn vrouw is klaar met werken en voegt zich bij me aan de tuintafel. Even helemaal niks... Ik geniet bewust en ik ben er stil van.

 

"I......am smiling next to you, In silent lucidity" - Silent Lucidity, Queensryche.

Voor de goede orde:

 

ik zit op de camping, mijn Ultimate Happy Place. Even een paar dagen in een gehuurde stacaravan.

 

"Alweer op vakantie?", denk je misschien, "je was toch in de meivakantie ook al naar Barcelona?"

 

Nou, dat liep dus even anders. Bij de gate bleek een verkeerde naam op de boarding pass te staan, voor ons geen 2e kans, wel een schandalige behandeling door luchthavenpersoneel en geen toegang tot het vliegtuig. Daar sta je dan...

 

Die reis ging dus niet door en vooral de manier waarop liet toch een littekentje achter. Hoewel ik me er ook erg van bewust ben dat dit een enorm luxeprobleem is, hoor. Er zijn veel ergere dingen.

 

Maar dit uitstapje was dus een soort van therapie. En het bleek een goede therapie ook. De zon scheen. De kinderen hebben genoten, want ook voor hen is de camping hun Ultimate Happy Place. Wij hebben genoten, van de cocktailbar, de fijne, rustige camping, het weer en elkaar.

 

Op Hemelvaartsdag zijn we vertrokken. Alleen ik wist waar we heen gingen. Dit weekendje weg heb ik namelijk mijn vrouw cadeau gedaan voor Moederdag. Ze weet alleen dat we weggaan van donderdag tot en met zondag. Maar ze weet dus niet waarheen, ook de kinderen heb ik niets verteld over de bestemming. Alleen dat het ongeveer 2 uur rijden zou zijn.

 

"Road trippin' with my two (three) favorite allies, Fully loaded we got snacks and supplies (bier en chips), It's time to leave this town, it's time to steal away, Let's go get lost anywhere in the USA (the Achterhoek)" - Road Trippin', Red Hot Chili Peppers.

 

Om een uur of 10 voor half twee parkeer ik de auto op een parkeerplaats in Aalten. Tussenstop, zeg ik tegen vrouw en kinders, want we mogen pas vanaf 15.00 uur in onze accommodatie. Het is druk in Aalten, want het is hier Meifeest. Met livemuziek en een oldtimer festival. We lopen een rondje en duiken daarna terug de auto in. Twee kilometer buiten het dorp ligt de camping waar we zullen verblijven. We melden ons bij de receptie (de kinderen zitten al in de speeltuin) en krijgen de sleutel van onze "chalet" (stacaravan...). Snel de koffers uit de auto, caravan enigszins inrichten en op het terras gaan zitten.

 

De vrijdag moet mijn vrouw "gewoon" werken. Dan kan op afstand, dus geen punt. Ik ga met de kinders naar een mooi wildpark in Duitsland (zie foto's). Op zaterdag shoppen in Doetinchem en zondag toch maar even bijgeboekt (anders moesten we voor 10.00 uur weg zijn), zodat de meiden konden genieten van het zwembad. Zondagavond zijn we precies op tijd voor Studio Sport weer thuis.

 

Vier dagen op de camping. Het was heerlijk.

 

 

"You look like therapy, Exactly what I need, You're where the darkness meets the light, The perfect remedy, To heal this hurting me, Come be the therapy for me" - Therapy, Armin van Buuren

Reactie schrijven

Commentaren: 0