Je kent die beelden wel, toch? Dat de koeien na de winter weer naar buiten mogen? De koeiendans? Heerlijke beelden. Je voelt de blijdschap: huppelend de wei in, de vrijheid tegemoet!
Dat gevoel had ik nou ook deze week. Ik heb niet gehuppeld of gedanst (dat ziet er niet uit), maar wel een brede glimlach en een flinke adrenalinestoot... Elk diertje zijn pleziertje...
Ik mocht de wei weer in.
Nee, niet echt natuurlijk...maar spreekwoordelijk.
De beer is los. En het ging best lekker hoor! Ik stond niet voor aap. Ik heb geen bok geschoten. Was niet het lelijke eendje. Ik heb dat varkentje even gewassen.
"Nou Barry, zo kan het wel weer. Vertel wat er nou zo bijzonder was. Hup, vooruit met de geit!"
Wat er zo bijzonder was? Ik mocht weer. Ik stond weer voor een groep. Mijn eerste "optreden" vanuit BK Onderwijsadvies (de 2.0 versie). Niet nieuw voor me natuurlijk, maar wel de officiële start van mijn hernieuwde avontuur. Binnenkort volgen er meer (als er een schaap over de dam is...) en daar heb ik zin in. Heerlijk! Kippenvel!
Deze week was ik in Ulvenhout. Ik mocht op uitnodiging van Michel van Melis (Dank daarvoor!) een presentatie verzorgen bij Isomode. Over de kracht van lezen in relatie tot Digitale Geletterdheid. Mijn stelling: "Zonder taal geen digitaal. Mediabegrip = leesbegrip."
Ik vind het altijd heerlijk om tijdens zulke bijeenkomsten heel bewust de knuppel in het hoenderhok te gooien. Beetje kort door de bocht de muggenzifter uithangen om wat los te maken.
Het lukt. Het gesprek komt op gang, ik zie het enthousiasme groeien. Ik zit op mijn stokpaardje en ga soms als een olifant in een porseleinkast, maar met de juiste bedoelingen. Fijn. Mijn punt komt aan.
En ik mocht gelijk wat reclame maken voor Mediabegrip, "DE laagdrempelige methode die lezen, burgerschap en digitale geletterdheid verbindt! En dat elke week vanuit een actueel onderwerp met een creatieve opdracht, zo in je mailbox! Kat in het bakkie, toch! Meer info? Mail of bel me even."
Ik krijg goede reacties uit de groep. De leukste komt van Eveline Kaleveld (De Rolf Groep), die me heel veel goed doet en me mijn gelijk bewijst. "Wat doe je dat ontzettend leuk, zeg. Je meent het echt, dat zie je! De oprechtheid spat er van af." Wat een mooi compliment (rood als een kreeft, bloos, bloos), nogmaals dank daarvoor...Trots als een pauw...
Zo moe als een hond rijd ik na afloop naar huis. De adrenalinekick stroomt weg. Ik lig niet op apegapen, maar toch.
Even terugschakelen. Met alle andere zaken van de afgelopen weken is het even op. Muizenissen in mijn hoofd.
Ik moet mijn energie verdelen, maar dat vind ik lastig. Ik wil door, vind dat ik van alles moet en maak me druk. Ik maak nog wel eens olifanten van muggen. Aard van het beestje...
De volgende dag doe ik een stap terug door te gaan lopen. Klinkt gek, maar dat is het niet. Ik rijdt naar Wortel-Kolonie (België, net over de grens, mooie plek om te wandelen!) en loop een flinke ronde. Ik kies hiermee niet het hazenpad, maar jaag juist beren van de weg.
Op de terugweg naar huis kijk ik op mijn navigatie en zie... Nee joh, dat kan niet! Het staat er echt. Toeval bestaat niet.
Reactie schrijven